تغییر ناگهانی رفتار تیم امریکایی در مذاکرات ایران و امریکا

تیم مذاکره‌کننده امریکا تحت تاثیر لابی یهود و نئوکان‌ها و با تاکید بر غنی‌سازی صفر‌درصدی مذاکرات را به بن بست می‌رسانند به گزارش گروه رسانه ای شرق،دور پنجم رایزنی‌های غیرمستقیم میان ایران و امریکا سرانجام پس از دو هفته تأخیر، به میزبانی رم و با میانجی‌گری مسقط برگزار شد. گروهی از ناظران با ارزیابی این دور از مذاکرات، معتقدند که با توجه به تأکید هر دو طرف بر مواضع خود، نتایج آن همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد؛ مواضعی ادعایی که واشنگتن، با تأکید بی‌سابقه بر پذیرش غنی‌سازی صفر درصدی توسط ایران، به شکلی متناقض و متفاوت در فاصله راند چهارم و پنجم، رسانه‌ای شده بود. این در حالی است که عباس عراقچی، رییس دستگاه دیپلماسی کشورمان، ساعاتی پیش از آغاز دور تازه رایزنی‌ها تأکید کرد که چه با توافق و چه بدون توافق، غنی‌سازی در خاک ایران ادامه خواهد داشت؛ موضعی که تهران از ابتدای مذاکرات روی آن تأکید داشته و جزو خطوط قرمز ایران محسوب می‌شود. با این همه، وزیر امور خارجه کشورمان پس از پایان گفت‌وگوهای غیرمستقیم، در رم نیز ضمن اشاره به پیچیده‌تر و حرفه‌ای‌تر شدن این راند از مذاکرات، خاطرنشان کرد که میانجی‌گر عمانی راهکارهایی برای تقویت مسیر دیپلماسی ارایه داده است. به گفته عراقچی این پیشنهادها قرار است در پایتخت‌های دو کشور بررسی و در دور بعدی مذاکرات مورد بحث قرار گیرد. هرچند به گفته اسماعیل بقایی، سخنگوی دستگاه دیپلماسی، هنوز زمان و مکان مشخصی برای دور بعدی تعیین نشده و این موضوع بر عهده میانجیگر عمانی است. گمانه‌زنی‌ها درباره جزییات دور پنجم رایزنی‌ها در شرایطی به اوج خود رسید که همزمان نشریه وال‌استریت ژورنال طی گزارشی ادعایی گفت‌وگوهای رم و تلاش برای رسیدن به یک تفاهم سیاسی کلی، آن هم پیش از ورود به جزییات فنی توافق نهایی را روندی شبیه به توافق موقت ۲۰۱۳ پیش از برجام قلمداد کرد. به ادعای این نشریه این روند تا حدی مشابه روندی است که پیش از برجام در سال ۲۰۱۳ طی شد که در چارچوبش توافق نهایی تعریف گردید. به ادعای این نشریه اما فرآیند طی شده برای تحقق برجام ۱۸ ماه طول کشید اما حالا به نظر می‌رسد تضمینی در باب تحقق توافق نهایی در دست نیست.به ادعای این نشریه این روند می‌تواند برای ایران زمان‌بر اما در عین حال فرصت‌ساز باشد و همزمان رسیدن به یک توافق کلی در دولت ترامپ را علی‌رغم تحرکات اسراییل ممکن کند. با این همه گروهی دیگر مدعی‌اند تأکیدات مداخله‌جویانه واشنگتن بر برچیدن غنی‌سازی ایران ناشی از نفوذ لابی‌های یهود در ایالات متحده است و همین گزاره می‌تواند زمینه را برای کم‌رنگ شدن دیپلماسی هموار سازد. در همین راستا رسانه‌های غربی مدعی شدند تحرکات راست افراطی کابینه نتانیاهو که با نئوکان‌های حلقه نزدیک به دولت ترامپ هم‌صدا شده‌اند، روند مذاکرات را پرتنش کرده است. گفته می‌شود که پیش از راند پنجم، دو مقام ارشد امنیتی اسراییل به رم آمدند تا با استیو ویتکاف، رییس هیات مذاکره‌کننده ایرانی، دیدار داشته باشند؛ هرچند جزییات این دیدار رسانه‌ای نشده است. حال با لحاظ کردن متغیرهایی فوق، یعنی تاکید هیات ایرانی و امریکایی بر مواضع و خطوط قرمزشان و همچنین فشار لابی یهودی و ضد ایرانی موجب شده تا فرضیه‌هایی درباره آینده رایزنی‌ها و فرآیند دیپلماسی میان ایران و امریکا مطرح شود؛ فرضیه‌هایی که نتایج آن نه تنها برای این دو بازیگر، بلکه در سطحی کلان‌تر برای منطقه و جهان می‌تواند نتایج مثبت یا منفی به دنبال داشته باشد. در همین راستا، روزنامه اعتماد با هدف بررسی چشم‌انداز رایزنی‌ها و فرضیه‌هایی که در باب تعامل تهران و واشنگتن مطرح شده، با نادر انتصار، استاد برجسته و بازنشسته دانشگاه آلابامای جنوبی و مقیم این ایالت، گفت‌وگو کرده است. نادر انتصار در گفت‌وگو با اعتماد ضمن اشاره به زیاده‌خواهی واشنگتن در مذاکرات با تهران و نقش پررنگ لابی یهود، معتقد است تا زمانی که طرف امریکایی بر خطوط قرمز ایران متمرکز باشد، مذاکرات به نتایج قابل قبولی نخواهد رسید. به باور او، هر راهکاری به جز پذیرش غنی‌سازی صلح‌آمیز تهران از سوی واشنگتن، نمی‌تواند رایزنی‌ها را به نقطه مطلوب برساند؛ چرا که منطقی نیست ایران بخواهد با پذیرش از بین رفتن برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای‌اش خود را تسلیم خواسته‌های زیاده‎خواهانه امریکا نماید. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید: دور پنجم مذاکرات ایران و امریکا، در شرایطی به پایان رسید که بنا به گفته میانجیگر عمانی این دور از رایزنی‌ها بدون نتیجه‌ای ملموس با کمی پیشرفت به پایان رسید.حال با توجه به موضع‌گیری‌های مقام‌های ایرانی و امریکایی پیش از گفت‌وگو‌ها در باب فرآیند غنی‌سازی در ایران، برآورد و ارزیابی شما از روند دیپلماسی حاکم میان تهران و واشنگتن چیست؟ بالاخص آنکه امیدها درباب دستیابی به توافق نسبت به ادوار پیشین کمرنگ‌تر شده آیا همچنان می‌توان امیدوار بود دو بازیگر در نشست‌های احتمالی پیش رو به توافق نسبی دست یابند؟