وقتی آخرین یوز رفت چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ / پرونده قتل عام تنوع زیستی در ایران

رکنا، وقتی آخرین یوز ایرانی بی‌صدا بر خاک فروبپاشد، نه دوربینی باقی مانده، نه امیدی. ایران به سرزمینی بدل شده که در آن مرگ جانوران و گیاهان، نه حادثه‌ای طبیعی که نتیجه مستقیم بی‌کفایتی ساختاری، طمع اقتصادی، و سیاست‌زدگی مزمن است. از دره‌های زاگرس تا تالاب‌های خشک‌شده‌ی شمال، تنوع زیستی ایران قربانی پروژه‌هایی‌ست که با مجوز رسمی، طبیعت را غارت می‌کنند و سازمانی که باید نگهبان باشد، تبدیل به دفتری برای امضای نابودی شده. این گزارش، نه فقط شرح مرگ‌ومیر چند گونه نادر، که اعتراف‌نامه‌ای‌ست درباره کشوری که برای توسعه، اکسیژنش را معامله می‌کند.