منتشر شده در تاریخ :
سایت خبر فوری
چرا «غنی‌سازی صفر» در دستورکار آمریکا قرار گرفت؟
در قلب بحران دیپلماتیک ایران و آمریکا، اختلاف بر سر غنی‌سازی اورانیوم به نماد شکاف راهبردی میان «حق حاکمیتی ایران» و «نگرانی‌های اشاعه‌ای آمریکا» تبدیل شده است. در حالی‌که تهران بر حفظ زیرساخت هسته‌ای به‌مثابه نماد استقلال پافشاری دارد، واشنگتن همچنان خواستار توقف کامل غنی‌سازی است. تلاش‌ها برای توافقی موقت در جریان است، اما فشار اسرائیل، سیاست «غنی‌سازی صفر» ترامپ و بی‌اعتمادی عمیق، چشم‌انداز دیپلماسی را تیره کرده‌اند. در قلب بحران دیپلماتیک ایران و آمریکا، گره‌ای قدیمی و سرسخت همچنان پابرجاست: اختلاف عمیق بر سر غنی‌سازی اورانیوم. این مسأله نه‌فقط یک اختلاف فنی، بلکه نماد شکاف راهبردی عمیقی‌ست که دو سوی یک معادله هسته‌ای را از یکدیگر جدا کرده است. برای جمهوری اسلامی ایران، غنی‌سازی اورانیوم نه صرفاً یک فناوری، بلکه نشانه‌ای از استقلال ملی است. تهران با استناد به مفاد معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT)، این حق را برای خود محفوظ می‌داند که به چرخه کامل سوخت هسته‌ای دست یابد. اما در آن سوی میز مذاکره، واشنگتن با نگاهی بدبینانه‌تر به مسأله می‌نگرد که حتی غنی‌سازی با درصدهای پایین، می‌تواند دریچه‌ای بالقوه برای گریز به‌سوی تسلیحات هسته‌ای بگشاید. از این‌رو، خواسته‌ای که بارها تکرار شده توقف کامل غنی‌سازی در خاک ایران به یکی از خطوط قرمز سیاست آمریکا تبدیل شده است. این شکاف مفهومی میان «حق هسته‌ای» و « نگرانی‌های اشاعه‌ای»، قلب بحران دیپلماتیک جاری را تشکیل می‌دهد.
