فرزند در بازداشت، پدر بر منبر؛ آیا وقت استعفای کاظم صدیقی نیست؟

در حالی‌ که حجت‌الاسلام کاظم صدیقی سال‌هاست بر مسند ریاست ستاد امر به معروف و نهی از منکر تکیه زده و از تریبون نماز جمعه مردم را به پرهیز از فساد و رعایت تقوا فرامی‌خواند، حالا بازداشت قضایی پسر و عروسش و پیشینه‌ پرحاشیه‌ای چون پرونده «باغ ازگل» این پرسش را پیش روی افکار عمومی گذاشته است: آیا کسی که خانواده‌اش در مظان اتهام جدی اقتصادی است، می‌تواند همچنان در جایگاه ناظر بر اخلاق عمومی باقی بماند؟ در چند روز گذشته، خبر بازداشت فرزندان حجت‌الاسلام کاظم صدیقی، امام جمعه موقت تهران، فضای رسانه‌ای و افکار عمومی را به شدت متاثر کرد. پرونده‌ای که یادآور یکی از پرحاشیه‌ترین ماجراهای سال‌های اخیر است؛ همان ماجرای باغ ازگل، ملکی هزار میلیارد تومانی که به شکلی عجیب و پیچیده از حوزه علمیه امام خمینی به تملک صدیقی و فرزندانش درآمد و در نهایت، پس از موجی از انتقادها و افشاگری‌ها، به بیت‌المال بازگردانده شد. واقعیت این است که مسئولیت‌های خطیری که بر دوش افرادی چون کاظم صدیقی نهاده شده، بی‌تردید با آزمون‌های سختی همراه است. اما این آزمون‌ها فقط مربوط به خود آن افراد نیست؛ گاهی خانواده و نزدیکان‌شان نیز در معرض قضاوت و بازخواست عمومی قرار می‌گیرند. بازداشت پسر و عروس صدیقی، همچون آینه‌ای است که نه فقط ناکامی‌های فردی، بلکه ضعف‌های ساختاری و اخلاقی را نیز پیش چشم جامعه می‌گذارد.