نهادهای توسعه‌ساز را تنها نگذارید؛ فولاد خوزستان، فراتر از یک کارخانه

فولاد خوزستان نه‌فقط در شاخص‌های کمی نظیر تولید، صادرات یا ارزآوری، بلکه در معیارهای نهادی، اجتماعی و راهبردی نیز در جایگاهی ممتاز ایستاده است. این شرکت در سال‌های اخیر، در دل بحران‌های هم‌زمان تحریم، ناترازی انرژی، شوک‌های ارزی و سیاست‌های ناپایدار، نه‌تنها ایستادگی کرد، بلکه توسعه را با منطق سرمایه‌گذاری، نوآوری و آینده‌نگری پی گرفت. در ادبیات توسعه اقتصادی، سال‌هاست که دیگر رشد اقتصادی به‌تنهایی کافی تلقی نمی‌شود. توسعه، زمانی محقق می‌شود که نهادهایی پایدار، در بسترهای اجتماعی، نهادی و ساختاری یک کشور شکل بگیرند و بمانند. در ایران، معدود شرکت‌هایی هستند که از سطح «بنگاه تولیدی» عبور کرده و به نهادهایی با نقش پایدار در توسعه بدل شده‌اند. فولاد خوزستان، بی‌تردید یکی از آن‌هاست. فولاد خوزستان نه‌فقط در شاخص‌های کمی نظیر تولید، صادرات یا ارزآوری، بلکه در معیارهای نهادی، اجتماعی و راهبردی نیز در جایگاهی ممتاز ایستاده است. این شرکت در سال‌های اخیر، در دل بحران‌های هم‌زمان تحریم، ناترازی انرژی، شوک‌های ارزی و سیاست‌های ناپایدار، نه‌تنها ایستادگی کرد، بلکه توسعه را با منطق سرمایه‌گذاری، نوآوری و آینده‌نگری پی گرفت.