نویسندهِ اجتماع

هوشنگ گلشیری نه فقط از مهم‌ترین داستان‌نویسان ایرانی بلکه یکی از تاثیرگذارترین روشنفکران فرهنگی در دوره معاصر است و این تاثیرگذاری بیش از هرچیز به حضور او در عرصه اجتماعی و اعتقادش به کار جمعی مربوط است. گلشیری در بیست و پنجم اسفند 1316 در اصفهان متولد شد و در شانزدهم خرداد 1379 از دنیا رفت. گلشیری در شهر زادگاهش پرورش یافت و در همان‌جا توانایی‌اش در فعالیت ادبی را نشان داد. او در آغاز به شعر روی آورد اما در ادامه راه خود را در داستان‌نویسی جست‌وجو کرد اگرچه علاقه‌اش به شعر تا پایان با او باقی ماند و حتی این دغدغه و علاقه در نثر داستان‌هایش هم قابل ردیابی است. اولین داستان‌های گلشیری در سال‌های پایانی دهه سی و سال‌های آغازین دهه چهل در نشریات و روزنامه‌ها منتشر شد. گلشیری به نسلی از شاعران و نویسندگان اصفهانی تعلق داشت که در کنار هم جنگ ادبی اصفهان را به وجود آوردند و تاثیری چشمگیر از خود برجا گذاشتند. جنگ اصفهان از مهم‌ترین جریان‌های ادبی و فرهنگی در ایران معاصر به شمار می‌رود که به خصوص در زمینه گسترش و بالیدن نقد ادبی حایز اهمیت است.